ογκομετρικός

-ή, -ό

1. αυτός που σχετίζεται με τη μέτρηση τού όγκου ενός σώματος

2. (για μετρητή, αντλία, συμπιεστή κ.λπ.) χαρακτηρισμός αντίστοιχης διάταξης τής οποίας η ένδειξη ή η λειτουργία καθορίζεται από τον όγκο τού διερχόμενου μέσα από αυτήν όγκου ρευστού

3. το θηλ. ως ουσ. η ογκομετρική

η ογκομετρία

4. μέθοδος ποσοτικής χημικής ανάλυσης κατά την οποία η ποσότητα μιας ουσίας προσδιορίζεται με τη μέτρηση είτε τού όγκου τον οποίο αυτή καταλαμβάνει είτε τού όγκου μιας δεύτερης ουσίας που συνδυάζεται με την πρώτη σε καθορισμένες αναλογίες

β) «ογκομετρικός τόνος»

(μετρολ.-ναυτ.) άλλη ονομασία τού κόρου.

επίρρ...

ογκομετρικώς και -ά

από ογκομετρική άποψη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ογκομετρία. Η λ. μαρτυρείται από το 1870 στον Γρ. Χαντσερή].